27-12-2015 - 13-01-2016

De eerste twee weken in Nicaragua en het eerste deel van mijn reis zijn alweer voorbij. Na mijn vlucht overleefd te hebben, stond er een taxi op mij te wachten die mij naar mijn gastgezin in Granada bracht. Hier heb ik de eerste twee weken doorgebracht en in de ochtenden Spaanse lessen aan een kleine taalschool gevolgd. School is een beetje een groot woord, want de lessen worden gegeven in een huis, waar ze in de woonkamer wat tafeltjes en stoeltjes hebben neergezet. Op mijn eerste lesdag, zijn er geen andere studenten en bsluit ik tussen de middag de stad te bekennen. Hier ontmoet ik Sara, een Fins meisje met wie ik die avond in de stad wat ga drinken. Normaal heb ik 3x in de week een middagactiviteit met de school, maar ik besluit de dag erna met Sara een boottocht te maken naar de talrijke, kleine eilandjes in Lago Nicaragua. Op mijn tweede schooldag ontmoet ik Zach en Saloni, twee andere studenten van mijn taalschool. Met hen trek ik de rest van de twaee weken veel op. We heben in de middag de activiteiten van de school samen en besluiten nieuw jaar te vieren in een treehouse hostel in de jungle. Wat een speciale plek om het nieuwe jaar in te luiden! Op 1 januari ijn er geen lessen, dus besluiten we een weekendje weg te gaan. Zach en ik vertrekken op vrijdag naar Isla de Ometepe. De dag erna huren we twee scooters en gaan we het eiland verkennen. Het is geweldig! Onderweg zien het normale straatleven aan ons voorbij gaan, we stoppen bij een natuurpark waar we een wandeling maken en we gaan zwemmen in een natuurlijk  zwembad, waar een gezellige mix van locals en touristen verkoeling zoekt. In de avond sluit Saloni bij ons aan en gaan we, samen met mensen die zij in haar hostel heeft leren kennen, eten bij een Italiaan. De dag erna belkimmen we de vulkaan Concepcion. Na een zware klim en een schitterend uitzicht, beginnen we aan de afdaling. Echter na een paar minuten valt Saloni waarbij ze haar enkel ernstig bezeerd. We kunnen nu alleen nog maar stapje voor stapje, heel langzaam verder wandelen. Gelukkig zijn we toch nog op tijd terug voor de laatste boot die ons terug brengt naar het vaste land. De week erna hebben we een nieuwe student in de taalschool en met z'n vieren hebben we een gezellige week samen. Op de woensdag hebben we les aan de rand van een mooie laguna, waar we ook tijd krijgen om te zwemmen. Na een leuk afscheidsfeestje, ga ik op de zaterdag verder naar Leon. Hier zal ik de komende acht weken verblijven voor mijn coschap. Aangekomen in mijn residencia, leer ik twee Nederlanders kennen met wie ik dezelfde avond nog de stad in ga. Eergisteren zou mijn eerste coschap dag beginnen, maar omdat  'de dokter' er niet was, kon ik na 10 minuten weer naar huis. Gisteren wel voor het eerst in het ziekenhuis begonnen. Het is nog erg lastig om de artsen en patiënten te volgen. Ze praten vrij onduidelijk Spaans en ze praten met name heel erg snel. Maar de eerste ervaring van te veel vrouwen in een te kleine, warme kamer, chaos in de gangen en rondvliegende duiven in het ziekenhuis is in ieder geval binnen. Ik heb al een aantal vt s kunnen doen, wat bloed kunnen prikken en vandaag heb ik een steralisatie en een keizersnede kunnen bijwonen! De dagen beginnen vroeg, maar zijn ook op tijd afgelopen. Voor de rest vermaak ik me prima ier! Dit weekend staat een hike naar de top van een vulkaan met een oernachting op de vulkaan op d planning. Ik ben benieuwd hoe de rest van de weken in het ziekenhuis zullen verlopen, maar daar zal ik jullie later meer over vertellen! 

Bedankt voor alle leuke reacties op mijn vorige blog!
Liefs Fenne